دارایی‌های نامشهود (Intangible Assets) هر دارایی است که فاقد شکل فیزیکی باشد اما همچنان برای مالک ارزش داشته‌باشد. دارایی های نامشهود به دو دسته کلی تقسیم می شوند: نامشهودهای قابل شناسایی و افزایش ارزش.
در سبد دارایی‌های نامشهود قابل شناسایی، دارایی‌های معنوی (IP)، مانند پتنت‌ها و علائم تجاری، روابط با مشتری، و قراردادها است. این دارایی‌ها معمولاً دارای حق قانونی مالکیت هستند و می‌توانند فروخته شوند یا از تجارت جدا شوند. مالکان می‌توانند از این دارایی‌ها در تجارت، از طریق هزینه‌های مجوز یا حق امتیاز، یا فروش این دارایی‌ها بهره‌برداری کنند. در دسته دیگر، دارایی‌های نامشهود مانند فرآیندهای کاری، مدیریت ماهر، و نیروی کار آموزش دیده، مزیت‌های رقابتی را فراهم می‌کنند و ارزش یک شرکت را افزایش می‌دهند، اما نمی‌توان آن‌ها را جدا از شرکت فروخت.